Zuren en basen Wanneer ionische verbindingen oplossen in water, scheiden hun ionen van elkaar in een proces dat dissociatie wordt genoemd. Een interessant kenmerk van water en veel andere covalente verbindingen is dat ook zij kunnen dissociëren in ionen.
Welke soorten verbindingen dissociëren in water?
Veel ' covalente' moleculen dissociëren bijvoorbeeld in water, HCl (zoals aangegeven in de opmerkingen), fenol, azijnzuur, terwijl sommige 'ionische' verbindingen dat wel doen niet in noemenswaardige mate, b.v. zilverchloride, loodsulfaat.
Wat zal volledig dissociëren in water?
Voor alle praktische doeleinden: sterke zuren dissociëren volledig in water. Dat is de definitie: een sterk zuur is een zuur dat volledig dissocieert in water. We zien dat de evenwichtspositie ver naar rechts ligt.
Welke stoffen kunnen dissociëren?
Stoffen dissociëren in verschillende mate, variërend van stoffen die zeer licht dissociëren, zoals water, tot stoffen die bijna volledig dissociëren, zoals sterke zuren en basen. De mate waarin een stof dissocieert, houdt rechtstreeks verband met het vermogen om een elektrische stroom te geleiden.
Welke soorten stoffen dissociëren?
Dissociatie treedt op wanneer atomen of groepen atomen afbreken van moleculen en ionen vormen Denk aan keukenzout (NaCl of natriumchloride): wanneer NaCl-kristallen aan water worden toegevoegd, moleculen van NaCl dissociëren in Na+ en Cl– ionen, en sferen van hydratatie vormen zich rond de ionen.
