Vandaar dat we uit de bovenstaande discussie kunnen concluderen dat hyperconjugatie overlap inhoudt van $\sigma -p$ orbitalen, d.w.z. optie B is het juiste antwoord.
Welke van de volgende orbitalen zijn betrokken bij hyperconjugatie?
Meestal omvat hyperconjugatie de interactie van de elektronen in a sigma (σ) orbitaal (bijv. C–H of C–C) met een aangrenzende onbewoonde niet-bindende p of antibindende σ of π orbitalen om een paar verlengde moleculaire orbitalen te geven.
Welk type binding is betrokken bij hyperconjugatie?
Hyperconjugatie is het resultaat van een gedeeltelijke overlap van de sigma-bindende orbitaal van de C─H van het koolstofatoom naast het elektron-deficiënte radicale centrum met de halfgevulde 2p orbitaal.
Betekent hyperconjugatie delokalisatie van pi-elektronen?
Hyperconjugatie is de delokalisatie van sigma-elektron ook bekend als sigma-pi-conjugatie. Aanwezigheid van α-H met betrekking tot dubbele binding, drievoudige binding of koolstof met een positieve lading (in carboniumion) of een dubbel elektron (in vrije radicalen) is een voorwaarde voor hyperconjugatie.
Wat gebeurt er als orbitalen elkaar overlappen?
In chemische bindingen is een orbitale overlap de concentratie van orbitalen op aangrenzende atomen in dezelfde ruimtegebieden Orbitale overlap kan leiden tot bindingsvorming. … De koolstofhybride-orbitalen hebben een grotere overlap met de waterstof-orbitalen en kunnen daarom sterkere C–H-bindingen vormen.
