Zoals hierboven beschreven, kan 'uitroepen' een zelfstandig naamwoord of een werkwoord zijn. Zelfstandig naamwoord: Vloekkreten en diepe uitroepen.
Is uitroepen een zelfstandig naamwoord of werkwoord?
onovergankelijk werkwoord. 1: schreeuwen of spreken in sterke of plotselinge emotie die in verrukking wordt uitgeroepen. 2: luid spreken of heftig uitroepen tegen immoraliteit. overgankelijk werkwoord.
Is uitroepen een bijvoeglijk naamwoord?
Hieronder zijn voltooid deelwoord en onvoltooid deelwoord voor de werkwoorden uitroepen en uitroepen die binnen bepaalde contexten als bijvoeglijke naamwoorden kunnen worden gebruikt. lijkt op een uitroepteken. nadrukkelijk.
Wat is het zelfstandig naamwoord van uitroepen?
uitroepteken. Een luid roepen of schreeuwen; protest; luide of nadrukkelijke uiting; heftige stem; rumoer; dat wat wordt geroepen, als een uitdrukking van gevoel; plotselinge uitdrukking van geluid of woorden die wijzen op emotie, zoals bij verrassing, pijn, verdriet, vreugde, woede, enz.